28 Temmuz 2025
Sessiz Veda
0
3
0
Bazen kısa, sakin ve sessiz bir veda gerekir. İnsanlara, ortamlara belki de hayata…
Bazı yaşananların veya bazı yerlerin bitmesi gerektiğini ruh önceden hissediyor galiba. Bu yüzden olacak ki bazı bitişlerin duygusal kokusu odanın içerisini sarmaya başlıyor. Hani sevdiğin bir yerden ayrılacağın zaman oranın kokusu burnunun bir köşesinde kalır ya işte öyle bir duygu… Yaşadığım güzellikler zaten içimde benimle birlikte geliyor, ama söylenecek söz kalmıyor bazen. Bitmesi gereken bitiyor, gitmesi gereken gidiyor ya da gidilmesi gereken yolların sokakları yola doğru açılmaya başlıyor.
Çıkmaz sokak gibi görünen tüm caddeler duvarlarını tek tek yıkmaya başlıyor. Bir yerde olman gereken zaman dolmuşsa uzatmanın ya da kalmaya diretmenin bir faydası kalmıyor. Sessiz kabullenişlerin ardından başım dik yola çıkma zamanı geldi…
Hayatın yeni durakları nerede olur, ne zaman olur bilmiyorum. Yolculuk ne zaman biter bilmiyorum.
Ama yola çıkmaya hazırım daha doğrusu hazır olduğumu tüm benliğimle hissediyorum. Bir şeye sımsıkı tutunmak her zaman orada olacağın anlamına gelmiyor. Kalmak istediğin mekan senden önce çürüyor, kalmak istediğin insansa zaten senden önce gitmiş oluyor.
Geriye dönüp direndiklerine baktığın hayallerden başka bir şey olmadığını görüyorsun…
O zaman kısa ama sessiz bir veda sahnesi ile bazı yerlere ve belki de hayatın kendisine veda etme zamanı gelmiş demektir.
Kendime dileyeceğim tek dilek olur; yolum gerçekten açık olsun….
Tek başıma yürüdüğüm yolu yine tek başıma değiştirme zamanı geliyor, sapmak istediğim sapakların dışında karşıma çıkan yabancı sokaklarda dolaşmak ve yeni beni bulmak için uğraşmak alışık olduğum bir şey.
Korkuyor muyum? Hayır…
Üzülüyor muyum? Evet….
Elbette ki kalbimde ve aklımda götüreceğim bir sürü anı ve insan olur ama artık aynı mekanda, aynı zamanda bir arada kalmak biraz zor….
Belki de bir gün yine eski bir anı etrafından bir araya geliriz. Yine aynı sevgilerin eteklerinde sıcak sohbetlerimizi yaparız. Önce yolumuzu çizmemiz gerekiyor. Çizilen yollar bir dönemeçte kesişirse ya da aynı kırmızı ışıkta dinlenmek istersek o zaman bende hatırı büyük olur anıların ve hasret gideririz…
Kalben yok olmasam da zamansal olarak yok olmak zamanı için saat sesini yükseltmeye başlayacak ve ilk dong sesinde yeni bir doğumun ilk çığlıkları şehrin üstünden yankılanacak…
Bu sadece fiziksel varoluşun yerini bulması gibi… Ruhum hep yaşanmışlıkların arasında nefes alacak….
Gizemli Kalem
Gizemli Kalem
12
Takipçi
16
Gönderi
38
Beğeni
Son Duyurular
Henüz duyuru bulunmuyor.
Yorumlar