Ezberi olmayan şiirler
Ürkütüyor doğrusu,
Anlamsız suretinin yokuşlarında kaybolmuşum.
Berrak bir su testisini kırdım farzet,
Dönemeçi olmayan bir bıçak sapladım; şimdi beni affet.
Şuurunu kaybetti artık şüphe,
Öncü olanı aldı kader elzem bir şekilde.
Yakından bak, anlayacaksın sen de beni,
Yağmurlar taşar avuçlarımdan; dön ve öldür beni.
Uğursuz geldi yarım yalanın gülüşü,
İşler sarpa sardı; hayra alamet değil bu gürültü.
Sabah olur, hayır olur; şer çakala karşı,
Adımı bilmeden anlat, okur durursa ilelebet anlar.
Harfiyen yazarsam bir manası olurdu,
Oluklarından akan kanlar içinde yüzmüş durmuşum.
Yüzüm düze düşmüş, uğultular içinde kan revan.
Paltomu topla ve çık; asıl şeytan içimizde yaşanan.
Göğün yüzüne sakla şimdi umudu,
Kul kaderi değiştirirse, ancak o zaman gerçek olurum.
Radyodan sızan görgüsüzlüğün eseriyim
Ve bir gün bir bakmışsın, şeytanla iç içeyim.
Yorumlar