Kendine güvenen üç adam
Ve aşka susamış üç kadın.
Günlerden bir gün üç adam,
Çıkmış karşısına üç kadının .
Olur demiş üç adam , olur sevdik biz üç kadını.
Derken zaman durur yürek yanar.
Ve sever üç kadın da üç adamı sebepsiz.
Seneler geçer , vakit yorgun bir kış gecesi.
Üç adam sever üç kadını , hepsi çok mutlu.
An gelir değişir yürek,
Ve üç adam cam gibi kırar ,
Pamuktan da narin üç yüreği.
Üç adam , biraz tedirgin kendinden şüpheli.
Ve üç kadın hem öfkeli hem kederli.
Sene geçer , vakit tamam bir yürek yangını her yer.
Üç kadın umutsuz ...
Ve her şeyi kaybeden üç adam pişman, sabaha karşı.
Üç adam , sevdiği belli belirsiz.
Ve üç kadın aşka direnen , zamana yenik.
An gelir , kaybeder cesareti üç adam.
An gelir gücüne güç, yüreğine acı katar üç kadın.
Zaman geçer , yaralı olsa da iyidir artık yürek.
Üç adam pişman,
Üç kadın düşman...
Yorumlar