İçerik Resmi

Atatürk'ün İsteği


favorite 0 visibility 3 bookmark 0


"Arkadaşlarımdan tek bir dileğim var: Ben öldükten sonra beni bu millete unutturmasınlar. O kadar sevdiğim milletimin beni unutması ruhum için en acı bir azap olur."[1]


[1] Cumhuriyet, 10 Kasım 1948.


Atatürk’ün bu sözündeki “unutulmak” korkusu, kişisel bir endişe değil; milletin hafızasında silinmesi muhtemel olan bir bağımsızlık ve çağdaşlık mücadelesinin yok olma ihtimaline karşı bir uyarıdır. O, kendisini bir lider olarak değil, bir fikir olarak görür. Bu fikir; aklın, bilimin, özgürlüğün ve halk iradesinin öncülüğünde yükselen bir Türkiye’dir. Unutulmak, bu fikirlerin unutulmasıdır. Azap ise, bu fikirlerin yok oluşudur.

Önerilen Yazılar

Article Image

Cezeri'nin Mekanik Rüyası


favorite 0 visibility 25 bookmark
Article Image

İbn-i Sina: "El-Kanun"unun Kayıp Kökleri


favorite 0 visibility 14 bookmark
Article Image

Derinkuyu:Yeraltına Kazınan Medeniyet


favorite 0 visibility 7 bookmark
Article Image

Hypatia'nın Kayıp Kütüphanesi


favorite 1 visibility 41 bookmark

Yorumlar