Bugün bir gölgem daha kendini gösterdi. İçimdeki karanlıkla konuştuğum ve onu serbest bıraktığım günden beri biri konuşuyor içimde. Kendimi tanımak bazen tuhaf geliyor. Bazı zamanlar ''Bu konuşan ben miyim?'' diyorum. Bu zamana kadar varlığını hiç göstermemiş -belki de onları ben fark etmedim- yanlarım zihinde beliren bir düşünce, bir iç konuşma, rahatsız eden bir duygu, davranışa yansımalar olarak kendini belli ediyor. Onun sesini tanıyorum. Ani, fevri olan konuşmalarından bana ait değilmişçesine olan o ses.. gölgemin sesi.
Şimdide kalarak onu gözlemlemek daha kolay oluyor. Eğer gelecekte ya da geçmişte kalmışsam onu fark etmek zorlaşıyor. Duygusal tepkilerle konuşuyor korkularla tetiklenerek seni yoğun duygularla baş başa bırakıyor. O kadar içinde olduğun bir yoğunlukta gölgeyi fark edemiyorsun. Buradan çıkana kadar geçen sürede kişiyi duygu katmanlarıyla hırpalıyor. Anda olduğumda onu fark etmek daha kolaylaşıyor. Onu gözlemliyorum, yargılamadan ve susturmadan dinliyorum, anlamaya çalışıyorum. Kökenine iniyorum, onunla derinleşiyorum. Beni hayrete düşüren şaşkınlıkları kucakladığım anlar olduğu gibi beni güçlü hissettiren yanları da oluyor.
Sizin için karanlık olabilir ya da karanlık hissettiriyor olabilir fakat gölgemden de güç alıyorum. Yaşamda o, benim için var, benim için burada. Beni bekliyor, onu fark etmemi bekliyor. Şu yaşadığım güne kadar doğru davrandığımdan emin olduğum benken şimdi kendimi, davranışlarımı ve düşüncelerimi detaylıca gözlemliyorum. Davranışlarım ya da duygularımın arkasında saklı kalmış gerçek nedir? Benim gerçeğim nedir?
Benim gibi hisseden birileri varsa eğer tüm bunlar utanılacak ya da çekinilecek alanlar değil. Aksine herkesin kendini mükemmel sunduğu bu zamanda asıl olan bu gerçek duygulardır. Carl Gustav Jung bu sürece ''bireyselleşme'' diyor. Yok olmuyorsun aksine kendi gerçek beninin kapısını aralıyorsun. Gözlerini dünyada bir gezdir. Kaç kişi buna cesaret edebilir? Kaç kişi kendine bu kadar yaklaşabilir? Sen buna izin verdin. Hayatın yok olmuyor aksine gerçek benliğinin özgür olduğu hayatı şu anda inşa ediyorsun. Kendine yüklenme. Ruhun seni seçti ve ödülleriyle bunu sana sunmak için fark etmeni istiyor. Tüm bunların ne demek olduğu bilmek her birinin ayrı ayrı yollarında yürüyerek anlamam zaman aldı. Hissettiklerimizi çok iyi anlıyorum. Ve istiyorum ki bu süreci kendimiz için romantik hale getirelim. Sürecin nasıl yorucu olduğunu ve daha söylenmesini istemediğin derecede boğucu olduğunu biliyorum. Fakat belirli eşik geçildikten sonraki yolculuğun daha yaşanabilir hissettirdiğini fark etmeni istiyorum. Hiçbir şey aynı dinamikte sonsuz sürmeyecektir dalgalanmalar olacaktır. Güneş ışığını gördüğün o ilk andan itibaren bunun olacağını söyleyebilirim. Bunu hissedecek ve fark edeceksin. Gölgemin anlık kendini görünür kılmasıyla bu yazıya başladım ve şimdi burada bitiriyorum. Daha farkında olmadığım nice yanlarım var, onları merak ediyorum. Bu yazıyı okuyarak beni dinlediğin için teşekkür ederim. Kendini keşfetmeye devam etmeni diliyorum.
Yorumlar