üçte ikisi kadar aşağıya
II.
Onu kırmaktı tek isteğim, bana öğretilenden daha çoğulu ama hiç bulunamamış tekili, biriciği. Huzurun en saf gösterişli haliydi gözlerindeki bilinmeyen nefret. Şimdi gidiyorum da geldin. Söyle ne zamandı? Niyetindeki ekşime, kokusu buraya geldiğinde verdiğin gülleri koklamak mı? Bunun deliliğin tanımı olması bana birini sevdiğimi hatırlatıyor. Kör olmak kadar kolaydı bazen işte. Kalbimi oradan oraya var olmuşçasına mış gibi yapmak ve vedaya yeltenmek. Nerelerdeydin bilmiyorum. Bu rüyaların tatminsizliği beni ölüme götürecek biliyorum. Yolumu kırmızıya boyuyorum, aradığımda kimse açmadı telefonu. Yükseklere aşağıdan bakıyorum. Sadece eve gelmeni istiyorum. Cevizler gözümü acıtıyor.
Daima, sevgiyle
-Nilay Bayram
Yorumlar