Öyle bir zamana geldik ki artık her şey fazla kolay; dinlediğin şarkılardan, okuduğun kitaplardan, işinden ve hatta sözüm ona değer verdiğin insanlardan vazgeçmek bile. Bir haber ajansının bahsettiğine göre insanlar artık "yapay zeka" ile dertleşiyor, her şeyin çözümünü onda arıyorlarmış. Peki yalnızlık? Onun da çözümü gerçekten orada mı? Bak etrafına! Komşuluklar, dostluklar… Hangisi kaldı? Kime koşulsuz şartsız güvenebilirsin? Hiç bilinmeyen bir kişiden günün birinde kıymet verdiğin biri hakkında bir bilinmez işitsen hâlâ gönül rahatlığıyla “O yapmaz.” diyebilir misin? Sorsam hepimiz kaybetmekten korkarız, öyle değil mi?
Makine dili diye tabir ettiğimiz şeyin, şu an bu metni yazmama ve günümüzde birçok şeyin bize aktarılmasına vesile olan şey olduğunu biliyor muydunuz? Birçok bir ve sıfırın bir araya gelmesiyle oluşmuş bir altyapı… Peki günün birinde bir ile bir toplandığında sonucun sıfır olabileceğini? Teknoloji bu kadar gelişince kimi benim gibi işini kaybetmekten korktu, kimi ise “Bu sayede iş sahibi oldum.” dedi.
Peki soruyorum size, korkular da yapay mı?
Yorumlar