Siyah Martı
Kaldırımlardayım, üstte siyah bir martı
Beyazlan eski yağmurda
Maviydi, mavi bulutlar
Rüzgâr siyah bir kuştu
Gökte çıkmazken yıldızlar
Ve ansızın bir rüzgâr dağıtır saçlarımı
Ben kaldırımlarda
Rüzgarlı bir yağmur
Kaldırımlardayım; üstte siyah bir martı
Beyazlan eski yağmurda
Maviydi, mavi bulutlar
Rüzgâr siyah bir kuştu
Gökte çıkmazken yıldızlar
Ve ansızın bir rüzgâr dağıtır saçlarımı.
(Serenay Özkan, Viata)
Şiirlerde Derin Duygusal Yansıma:
Viata’nın şiirlerinde, yalnızlık teması oldukça belirgindir. Şair, yalnızlıkla baş etme, varoluşsal sorgulamalar ve içsel keşifler üzerine yoğunlaşır. Gece ve ay, yalnızlığın ve içsel karmaşanın simgeleri olarak sıkça yer alır. Özkan, bu sembollerle hem kişisel bir boşluğu hem de evrensel bir yalnızlık halini dile getirir.
Viata, soyut bir dil kullanarak okuyucusuna farklı bir bakış açısı kazandırır. Şiirlerin içeriği genellikle yoğun bir melankoli barındırırken, her bir dizede anlamın katman katman ortaya çıkması şairin dilindeki zenginliği gösterir. Şiirlerin soyut yapısı, okuyucuyu anlam arayışına sürüklerken, aynı zamanda duygusal bir yolculuğa çıkma fırsatı sunar. Bu yolculuk, hem kişisel hem de evrensel bir deneyim sunar.
Yorumlar