13 Ağustos 2025
Yeşil Saçlı Kadın Şiiri (Serenay Özkan)
0
0
0
Yeşil Saçlı Kadın
Tanrı doğarken hüzünle bağıran tene
Göğüslerine şiir konarmış kadınların
Ve yeşil saçlı kadın"şiir" dermiş
Mavi şalını doğrulurken tüne
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve mavi,kızıl,beyaz
Karanlığını çakarken tüne
Kelimeler gözlerinde çıplak; saçları yeşile çalarmış
Ve mavi saçlı kadın yeşil saçlı kadına
Dolarken siyah şalı
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve siyah şal yere düşer
Yeşil saçlı kadının göğüsleri
Şairin kalemine...
(Serenay Özkan)
Şiirlerde Derin Duygusal Yansıma:
Viata’nın şiirlerinde, yalnızlık teması oldukça belirgindir. Şair, yalnızlıkla baş etme, varoluşsal sorgulamalar ve içsel keşifler üzerine yoğunlaşır. Gece ve ay, yalnızlığın ve içsel karmaşanın simgeleri olarak sıkça yer alır. Özkan, bu sembollerle hem kişisel bir boşluğu hem de evrensel bir yalnızlık halini dile getirir.
Viata, soyut bir dil kullanarak okuyucusuna farklı bir bakış açısı kazandırır. Şiirlerin içeriği genellikle yoğun bir melankoli barındırırken, her bir dizede anlamın katman katman ortaya çıkması şairin dilindeki zenginliği gösterir. Şiirlerin soyut yapısı, okuyucuyu anlam arayışına sürüklerken, aynı zamanda duygusal bir yolculuğa çıkma fırsatı sunar. Bu yolculuk, hem kişisel hem de evrensel bir deneyim sunar.
Tanrı doğarken hüzünle bağıran tene
Göğüslerine şiir konarmış kadınların
Ve yeşil saçlı kadın"şiir" dermiş
Mavi şalını doğrulurken tüne
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve mavi,kızıl,beyaz
Karanlığını çakarken tüne
Kelimeler gözlerinde çıplak; saçları yeşile çalarmış
Ve mavi saçlı kadın yeşil saçlı kadına
Dolarken siyah şalı
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve siyah şal yere düşer
Yeşil saçlı kadının göğüsleri
Şairin kalemine...
(Serenay Özkan)
Şiirlerde Derin Duygusal Yansıma:
Viata’nın şiirlerinde, yalnızlık teması oldukça belirgindir. Şair, yalnızlıkla baş etme, varoluşsal sorgulamalar ve içsel keşifler üzerine yoğunlaşır. Gece ve ay, yalnızlığın ve içsel karmaşanın simgeleri olarak sıkça yer alır. Özkan, bu sembollerle hem kişisel bir boşluğu hem de evrensel bir yalnızlık halini dile getirir.
Viata, soyut bir dil kullanarak okuyucusuna farklı bir bakış açısı kazandırır. Şiirlerin içeriği genellikle yoğun bir melankoli barındırırken, her bir dizede anlamın katman katman ortaya çıkması şairin dilindeki zenginliği gösterir. Şiirlerin soyut yapısı, okuyucuyu anlam arayışına sürüklerken, aynı zamanda duygusal bir yolculuğa çıkma fırsatı sunar. Bu yolculuk, hem kişisel hem de evrensel bir deneyim sunar.
1
Takipçi
20
Gönderi
2
Beğeni
Son Gönderiler
Son Duyurular
Henüz duyuru bulunmuyor.
Yorumlar