KİLİTLİ KAPI
Ardı sıra yürüyorduk hepimiz
En uç noktasına ömrün
Bir kirli yüz kadar bezgin
Bir tozlu yol kadar bulanık bir yaşamla
Ve aylar birbirine karşı hançerli
Ve geceler birbiri ardınca hırçın
Sahi hangi limana demir atmaya yeminliydik
Hangi zaferin kahkahası kaldı içimizde
Ve kaç yenilginin ustasıyla ustalaştık
Açtık bir bir açılmayan kapıları
Ve gördük
Meğer hep aynı noktada
Aynı noktada bir hiçliğin
Bekçisiyiz aslında
Yorumlar