ADI YOK BU HALİN
Bir garip uyandım bu sabah
eksik, boş biraz, biraz da bulanık.
Sanki içimden biri kalktı ve ben hâlâ yatağı düzeltiyorum.
Yastığına sinmiş bir rüyanın kokusu, örtüsünde kırışmış bir şiir.
Kimdi giden, ne kadarı bendim?
Ya da o, yanına benden ne aldı?
Gidişiyle ben mi eksildim yoksa o mu yarımdı?
Ben hâlâ o boşluğun düzenini bozmak istemiyorum.
Belki bir gün geri gelir diye ruhuma, hep aynı sabahı seriyorum.
Yerini yadırgayan sabahlar gibiyim; tanıdık ama terk edilmiş.
Biraz kahveyle avutuyorum kendimi,
Birkaç hüzünlü şarkı, birkaç sitemkâr cümle,
Birkaç teselli ikram ediyorum eksik yanıma.
Yorumlar